Orange - historia osobista (część II)*

Człowiek popełnia błędy nie raz i nie dwas, normalne i wpisane w egzystencję jest to, ale najgorsze są takie malutkie, tyciusie błędziki, które wcale na siebie nie wyglądają w chwili popełniania, a rykną za jakiś czas.
Wiele lat temu związałam się z dzisiejszym Eksmenem... Nie, to nie będzie dramatyczny opis rozkładu, rozczarowanych szczerze przepraszam.
Nie zmienia to faktu, że kiedyś się z nim związałam, zapewne po to by dostąpił zaszczytu bycia Eksmenem - wszystko jest po coś.
Ponieważ Eksmen rozpoczął działalność pracową wcześniej niż jego oblubienica goniąca za zupełnie kobiecie niepotrzebną edukacją, numer mojego telefonu komórkowego został przypisany jemu właśnie, jako wiarygodnemu gdyż pracującemu. Tutaj zaczaił się maluteńki błędzik, który dzisiaj ponownie się odezwał szarpiąc me nerwy niczym struny gitary elektrycznej.
Wybrałam Orange, dawniej Ideę, dawniej 22 lipca.

Z biegiem czasu, po licznych perypetiach, On stał się Eksmenem, ale ponieważ są we wszechświecie sprawy niezmienne, mój numer dalej był jego. To jest to międzyludzkie zaufanie ponad podziałami, prawda. I słusznie, bo płaciłam uczciwie, choć nie zawsze bardzo terminowo.
Mogłam nie płacić. Do kogo przyszedłby straszliwy komornik? Hę?

Postanowiłam położyć kres ostatniemu (przedostatniemu) przyczółkowi jakiejkolwiek wspólnotowości, co w znacznym stopniu Eksmen mi ułatwił wycofując się jednostronnym oświadczeniem woli z poprzedniego jednostronnego oświadczenia woli, że kontaktu nie będzie, a wszystkie niezałatwione sprawy same się załatwią. Okazało się, że życie nie rzuca się aż tak bardzo naszym oczekiwaniom w objęcia...
Zderzony z rzeczywistością formalną przyszedł do woza.
No to ja niewiele myśląc postanowiłam to wykorzystać i przepisać ten numer na siebie czyli, jak to się pięknie określa, zrobić cesję. Bardzo ładne słowo.

Śniłam sny o potędze, że nareszcie cesja umożliwi mi wrzucanie kwoty rachunków w koszta mojej firmy, że wreszcie upragniony iPhone, który z pewnością zdążył już spuścić z tonu w cenie, i tym podobne fantazje.

W czymś, co wielu nazywa międzyczasem, zdarzało mi się dowiadywać o cenę iPhona, bo ta cała Orange zaczęła wydzwaniać, kiedy tylko zwęszyła koniec umowy. A na iPhona się zawziłam. Jeden mówił tak, inny tak, kolejny miał oddzwonić w celu ustalenia szczegółów za dwa dni i do dzisiaj się nie odezwał, a było to ho ho ho ho temu.

Ostatnie dni poświęciłam na dopinanie szczegółów, bo nie po to jestem klientką Orange od czasów 501, żeby nie wiedzieć jakie trudności mnie czekają.

Wyobrażałam to sobie tak: pojawiam się w wyznaczonym punkcie ja oraz Eksmen, każde z wymaganymi dokumentami, robimy cesję, zawieram nową umowę, dostaję białego iPhona 3G(pardą)S o pojemności 16GB, Eksmen znika, ja jestem szczęśliwa.

Naprawdę zrobiłam wszystko. Zadzwoniłam do salonu, w którym miałam się pojawić, sprawdziłam procedurę i dostępność mojego wymarzonego (o czym to kobieta nie marzy) telefonu, rozmawiając z pracownikiem tego salonu, wcześniej z Biurem Obsługi Klienta, potem z *400 “zostań z nami”.

I co?

Po tym wszystkim, co zrobiłam udałam się do salonu. Eksmen był obecny. Dokumentacja wraz z nami.

- W czym mogę pomóc? - pyta pani Ania.

- To będzie skomplikowane i trudne - odpowiadam, dramatycznie chowając twarz w dłoniach - chciałabym zrobić cesję numeru z osoby fizycznej w postaci tego pana, na moją firmę w mojej postaci.

- I co pani tu widzi trudnego? - przekonana o swoich kompetencjach mówi pani Ania.

- Bo ja proszę pani chcę też podpisać nową umowę, a ponadto chcę iPhona.

- Tak się nie da. - HA!

- No to właśnie mówię, że będzie to sprawa trudna.

- Cesję możemy zrobić, ale ona potrzebuje dwóch dni w systemie, a potem jeszcze trzy miesiące będzie musiała pani płacić fakturę na starych zasadach, żeby możliwa była nowa umowa uwzględniająca taryfy biznesowe.

- Dzisiaj rano ktoś z państwa salonu powiedział mi w rozmowie telefonicznej, żeby przyjechać osobiście, porozmawiać, że to się zapewne da zrobić od ręki.

Pani Ania robi minę nieokreślonego zniesmaczenia.

- No nie - przemówiła - w salonach nie mamy wpływu na wymagania systemu.

- Aha - na nic innego mnie nie był stać w danej sekundzie, ale... - Rozumiem, że po cesji umowa pozostaje na czas nieokreślony?

- Tak, oczywiście.

- Z tego rozumiem, że numer będzie mój, umowy wiążącej mnie z Orange nie będzie, więc spokojnie mogę pójść do innego operatora, który załatwi sprawę od ręki?

- Proszę zadzwonić na infolinię i im to powiedzieć. - głos pani Ani nieco się załamał.

Potem jeszcze zupełnie gratis, czyli w bonusie sprawdziła mi cenę aparatu, która była dwukrotnie wyższa od tej jaką ostatnio słyszałam, a co ciekawsze przy zawarciu umowy na czas dłuższy niż krótszy, była jeszcze wyższa. Cuda, panie, cuda!

Pominę łaskawie jakąś chorą deficytowość produktu firmy Apple, który pozornie będąc dostępnym realnie dostępnym dla mnie nie jest.
Nie pominę natomiast faktu, że firma Orange jest wewnętrznie niekomapatybilna. Każdy mówi co innego, zmienia zdanie w zależności od okoliczności, pory dnia, roku i zapewne jeszcze innych tajemniczych cykli w przyrodzie. Jest w tym swoisty rodzaj kichania na klienta, który jest z nimi od kilkunastu lat, co łatwo sprawdzić.
Jeszcze łatwiej sprawdzić, że od wielu lat rachunki za telefon płaci użytkownik, nie właściciel, co na moje rozumienie sprawy powinno komuś dać do myślenia w kwestii tych trzech miesięcy.

Kiedy do mnie przychodzi pacjent po kilku latach, to nie udaję durnia, bo pamiętam twarze a niejednokrotnie imię i nazwisko. Orange ma jeszcze łatwiej, bo nie musi pamiętać - od tego są systemy informatyczne, a nie mogę oprzeć się wrażeniu, że Orange rżnie durnia mając klienta, optymistycznie patrząc, w trzeciej kolejności odśnieżania.

A może Era jest tańsza?

* Część pierwsza:

http://tekstowisko.com/gretchen/59811.html